- ərinmiş
- f. sif.1. Əridilərək saflaşdırılmış; ərgin. Ərinmiş yağ (sarı yağ).2. Əridilmiş. Ərinmiş qurğuşun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yağ — is. 1. Ev heyvanlarının südündən hasil edilən, asan əriyən, yeyilən və xörək bişirmək üçün işlədilən maddə. Şit yağ (kərə). Ərinmiş yağ. Camış yağı. Sarı yağ (ərinmiş yağ). İnək yağı. – Yağdan sonra düyü tədarükünün dalına düşürlər, çünki plov… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağsoğalağı — (Bolnisi) sarımsaqlı qatıqla ərinmiş yağın qarışığından ibarət yemək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
avma — (Ağcabədi) ərinmiş yağla pendirin qarışığı. – Ay bajı, ma: avma ver … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xırxa — I (Gədəbəy) mişar. – Kərənnəri xırxıynan kəserix’ II (Cəbrayıl) xirtdək. – Qoyunun xırxasınnan tutuf yerə vurdım III (Zaqatala) ərinmiş yağın tortası … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xor — I (Ordubad) bax xol II. – Səfər mə:llim sə:r məktəbə gələndə xorda qurt gördi II (Ucar) ərinmiş yağın tortası. – Sən verən yağın xoru az oldu III (Çənbərək, Qax) çürük. – Biyilki ot xordu de:yn adı dammır (Çənbərək) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kilkə — I (Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Ucar, Şuşa, Zəngilan) 1. yun daranarkən yerə tökülən və darağın dişləri dibinə yığılan hissə, keyfiyyətsiz hissəsi (Ağcabədi). – Kilkə döşəx’cəyə qoyulur 2. daranmamış yun (Göyçay). – Yorğanın… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
münhəll — ə. 1) həll olunmuş; 2) buraxılmış, tərxis olunmuş; 3) əridilmiş, ərinmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
güllə — is. Top, tüfəng, tapança kimi odlu silahlardan atmaq üçün qurğuşundan düzəldilmiş girdə və uzunsov mərmicik. Top gülləsi. Tüfəng gülləsi. – <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol ciyərini parçalayaraq böyründən çıxmışdı. Ə. S.. <Ovçu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərgin — sif. Əriyib maye halına gəlmiş, ərinmiş, əridilmiş. Ərgin qurğuşun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti